شهیـدی که بـرات شهـادتـش را
از امـام رضـا علیه‌السلام گرفـت …

زندگی نامه شهید غلامعلی رجبی جندقی

بسم الله الرحمن الرحیم

زندگی نامه شهید غلامعلی رجبی جندقی

حاج حسین انصاریان می‌گفت «بعد از شهادتش خیلی ناراحت بودم.

خواب‌شو دیدم. گفتم: کجایی غلام‌علی؟ چه خبر؟»

گفت «اوضاع خیلی خوبه.» پرسیدم «چطور؟!» گفت

«وقتی شهید شدم، توی یک نور آبی بسیار زیبایی منو قرار دادن. پرسیدم این نور چیه؟»

گفتند «این نور، از طرف سیدالشهدا(علیه‌السلام) برای تو آماده شده …

برگرفته ازکتاب شهید غلام علی

یادگاران ۲۴

شهید غلامعلی جندقی معروف به رجبی در سال ۱۳۳۳ در محله خیابان آذربایجان تهران در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد.

پدر وی حاج حسن که از اساتید برجسته اخلاق و عرفان زمان خود بود، اهتمام ویژه ای در تربیت فرزندان خود ورزید .

غلامعلی بنابر راهنمایی ها و تربیت پدر بزرگوارش مداحی اهل بیت (ع) را از همان سنین نوجوانی آغاز و به دلیل آشنایی با معارف قرآنی و اسلامی استعداد در حفظ شعر و سوز صدای وی توانست در این عرصه سریع رشد نماید

تا بدانجا که از سبک ها و اشعار وی مداحان برجسته بسیاری استفاده می نمودند. شعر معروف:

قربون کبوترای حرمت
قربون این همه لطف وکرمت
از نمونه این اشعار است .

 

وی با انتخاب شغل معلمی راه پدر بزرگوارش را ادامه داد و در مدت عمر کوتاه خود توانست تاثیرات به سزایی بر اطرافیان خود به ویژه جوانان بگذارد .

تربیت نسل جوان در محیط مسجد و مدرسه، شهید غلامعلی رجبی را از حضور در جبهه های حق علیه باطل باز نداشت

و سرانجام در ۵ مرداد سال ۱۳۶۷در سن سی و چهار سالگی در عملیات مرصاد توسط گروهک منافقین به شهادت رسید .

شهید غلامعلی رجبی اهل ریا و خودنمایی نبود؛

برای خدا کار می‌کرد؛

نیت‌اش برای اهل بیت بود.

یک بار به او گفته بودند «این کلید ماشین و خانه را بگیر به شرط اینکه قول بدهی مداح ثابت جلسات هفتگی ما بشوی».

به بهانه مشورت با پدرش بیرون شده بود.

گفته بود:«چون در مجلس امام حسین حرف پول وسط آوردند دیگر اگر کلاهمم آن سمت بیفتد برنمی‌گردم».

شادترین لحظاتش در مجلس امام اهل بیت(ع) بود.

حاج آقای پناهیان می‌گفت:

«واقعاً از حالاتش رفتارش و مداحی‌اش می‌شد فهمید از این رابطه‌ای که با اهل بیت ایجاد کرده احساس خوشبختی می‌کند».

صفات برجسته و ویژه ای داشتند که نتیجه ی اخلاص ایشان بود .

با وجودی که اهل ذوق واهل فن در ذکر مصیبت اهل بیت (ع) بود ولی در مجالس غالبا مستمع بود.

یادم می آید یکبار در منزل یکی از دوستان با اصرار صاحب خانه شروع به خواندن کرد

اما چون مداح دیگری در آن مجلس جلوه کرده بود سعی کرد خودش جلوه نکند .

به خاطر همین به چند بیت اکتفا و دعا کرد.

با وجودیکه با آمادگی کامل به آن مجلس آمده بود .

 

بعد از جلسه صاحب خانه از آقا غلامعلی گلایه کرد که چرا بیشتر و بهتر از فلانی نخواندی ؟!

ایشان گفتند: هیئت جای کشتی گرفتن مداحان نیست بلکه محل ادب است .

خاطره از مداح اهل بیت ؛ حاج محسن طاهری

میگن تو سخت ترین عملیاتهای جنگ وقتی کار حسابی به مشکل بر میخورد

همیشه این رمز یا زهرا (سلام الله علیها) بود که گره گشاو کلید فتح بود.

شک نکنید تو میدون جنگ آخرالزمان هم کلید فرج

رمز یا زهرا (سلام الله علیها) است

ودر عمليات مرصاد بعد از اصابت تير توسط منافقين كوردل به سينه اش با ذكريازهرا س به شهادت رسيد

غلامعلي جان يادت گرامي
وراهت پر رهرو باد

 

هویت غلامعلي ❤پلاک وی نیست هویت وي خون جاری ازسينه اوست که تقدیر آن در عهد الست بر پیشانی او می درخشد

غلامعلي مي گفت:
هرکس در روی زمین درحال راه رفتن است،

از صدقه سرحضرت زهرا (سلام الله علیها) است.

هر کجا هستی ، سر سفره حضرت زهرا (سلام الله علیها) هستی.

وغلامعلي تمام عمر مهمان خوان حضرت مادر س بود وبا ذكر او به شهادت رسيد

یادگاران ۲۴

 

جاذبه شهید بیش از دافعه‌اش بود

نویسنده کتاب خاطرات شهید رجبی در ادامه یادآور شد:

نمونه تأثیرگذاری رفتاری ایشان را می‌توان در هدایت تعدادی از اراذل و اوباش دید.

روزی تعدادی از این افراد جلوی در مدرسه به دعوا پرداخته و حرف‌های رکیکی می‌زدند.

شهید رجبی دست این افراد را گرفت و به دفتر مدرسه برد.

شاگردانی که در آن لحظه حضور داشتند، نقل می‌کردند که شهید همانند زمانی که با شاگردانش صحبت می‌کند،

شروع به صحبت با این افراد شد. چند دقیقه بعد یکی از همین افراد بلند شد و دست شهید رجبی را بوسید.

این همه از سیره رفتاری و اخلاق حسنه ایشان بود.

به غیر از اینکه با زبان بخواهند افراد را ترغیب به فرهنگ اهل بیت(ع) کنند،

خود نیز عامل بودند و به نظرم این بهترین روشی بود که شهید برای انس بیشتر افراد به سمت خاندان نبوت استفاده می‌کردند.

 

ماجرای شعری که خوانده نشد

معصومی‌نژاد ادامه داد: شهید رجبی در هر شرایطی و در هر موقعیتی الگو بودند.

هم زمانی که مداح بودند و هم در مواقعی که مدیر مدرسه بودند،

اخلاق حسنه‌ای داشتند که ایشان را به عنوان الگو معرفی می‌کرد.

به عنوان نمونه، وقتی به دانش‌آموزان تأکید می‌کردند که موهای خود را کوتاه کنند،

فردا خودش با همان شکلی که به دانش‌آموزان گفته بود به مدرسه می‌آمد.

ما از این دست مدیران و مسئولان کم داریم و یا در زمانی که مداح اهل بیت(ع) بودند،

شعری که بیش از ۱۰۰ بیت داشت را برای مراسمی حفظ کرده بودند. دو ماه برای اجرای آن در مراسم وقت گذاشته بودند،

اما وقتی زمان اجرا فرارسید به دلیل درخواست پیرمردی که در آن جلسه بودند،

میکروفن را به پیرمرد می‌دهد و خودش شعری نمی‌خواند.

با وجود اینکه پیرمرد مجلس را به خوبی اداره نمی‌کرد،

اجازه می‌دهد تا او ادامه دهد و در نهایت در جواب دوستانش که گفتند چرا اجازه دادی؟ گفت هر کس روزی دارد.

وی در ادامه با اشاره به توجه ویژه شهید رجبی به مسجد به عنوان یک پایگاه مردمی گفت:

الآن چند سالی هست که بحث سبک زندگی اسلامی مطرح است.

محوریت فعالیت‌هایی که براساس این سبک شکل می‌گیرد، مساجد هستند.

شهید رجبی بیش از ۲۸ سال پیش روی این محور برنامه‌ریزی می‌کنند و محوریت امور زندگی را در قالب هیئت و مسجد طراحی می‌کند.

حتی مراسم عروسی خود را در زینبیه برگزار می‌کند.

این در حالی است که ما چند سالی است که از مساجد فاصله گرفته‌ایم و برای آن جایگزین دیگری مانند «فرهنگسرا» در نظر گرفته ایم

 

شهید غلامعلی رجبی از شاعران و مداحان اهل بیت(ع) بود

از این شهید بزرگوار سروده‌های متعددی برای دوستداران اهل بیت(ع) به یادگار مانده است.

سروده ذیل نمونه‌ای از این اشعار است که شاعر آن را به ساحت مبارک امام زمان(عج) هدیه کرده است که برای اولین‌بار از خبرگزاری تسنیم منتشر می‌شود.

بنا بر گفته نویسنده کتاب خاطرات شهید، سیداحمد معصومی‌نژاد، شاعر پس از سرودن این شعر بارها آن را با لذت و شیرینی خاصی برای دوستانش بازخوانی کرد،

اما به دلیل مبارزه با نفس قرائت ان درهیات رابه حاج منصور واگذارکرد.

 

💞شهید غلامعلی رجبی

السلام علیک یاعلی ابن موسی الرضا(ع) 💞…

آن شب توی همان صحن همیشگی که به امام رضا(ع) توسل میکرد.

با مولا قرار گذاشت چهارده قدم به سمت ضریح بردارد و باهر قدم یک بیت برای آقا امام رضا(ع) بگوید.

قدم برمی‌داشت، اشک‌هایش می‌ریخت و زیر لب زمزمه می‌کرد.قربون کبوترای حرمت

🕊
قربون این همه لطف و کرمت🌷…

هنگامی که عاشقان و شیفتگان امام رئوف پا در حرم منورش می‌گذارند،

از کودک و جوان و پیر، همگی چشم شان به گنبد طلایی امام رضا (ع) و کبوترهای حرم می‌افتد،

ناخودآگاه بعد از عرض سلام و ادب به ساحت قدسی آن امام همام،این شعر را در زیر لب زمزمه می‌کنند:

قربون کبوترای حرمت🕊
قربون این همه لطف و کرمت🌷
از روزی که با تو آشنا شدم💞
مورد مرحمت خدا شدم🌷
گفته‌ایی هر کی بیاد به پا بوسم💝
تو گرفتاری بدادش می‌رسم🙌
منم امروز به زیارت اومدم🕊
به امیدی در خونه‌ات اومدم❤
گفته‌ایی هر کی بیاد به دیدنم😊
من میام سه جا بهش سر می‌زنم🌸
توی قبرم رضا جون منتظرم🌷
که بزاری کف پاتو رو سرم🌹
از گناه بال و پرم سوخته شده😭
چشم من به حرمت دوخته شده😔

شاعر این اشعار کسی نیست جز یکی از ذاکران و مداحان اهل بیت(ع) که در پنجم مرداد سال ۱۳۶۷ در عملیات «مرصاد» با ذکر یازهرا(س) ردای شهادت را پوشید و به دیدار معبودش شتافت،

شهید”غلامعلی جندقی” معروف به “غلامعلی رجبی”, شهرت را در اسمانها مي خواست نه روي زمين وازتظاهر وشهرت طلبي بيزار بود وخواهان شهرتي جاويدوابدي از خداوند متعال وائمه معصومين بود

و همين خلوصش باعث شده در تمامي محافل ومجالس ودر جاي جاي ميهن اسلامي بارها وبارها از وي به نيكي ياد واشعارش در مجالس توسط مادحين خوانده شود.

تقريبا هر روز در حرم امام رئوف در همه ايام برای حضرت رضا(ع) اشعارش خوانده شود وزائرين نائب الزياره ايشان باشند.

💞یا علی ابن موسي الرضا(ع)
مالك ملك بي انقضاء
تاج اريكه ارتضاء
سلسله دار حسن القضاء
شمس قلمرو مرتضي
نام علي
مرام علي.
هشتمين امام علي
تا ميگي سلام علي
ياد كن از غلام علي
قربون كبوتراي حرمت.
قربون اينهمه لطف وكرمت
شنيدم سجيتكم الكرم
شما رو رها كنم كجابرم

 کتاب شهدا و اهل بیت

تالیف ناصر کاوه